Zelf nadenken over het (over jouw eigen) leven vind ik heel belangrijk. Als ik als meester jou de hele dag vertel wat je moet doen, wanneer je dat moet doen en hoe je dat moet doen, dan leer je volgens mij bijna niets (anders dan het opvolgen van bevelen, zonder eigen mening. Ik denk alleen handig in een oorlog, of in een fabriek achter de lopende band, maar dat is bijna zo goed als gerobotiseerd en oorlog is hopelijk nooit meer nodig…) Je leert dan denk ik af om kritisch na te denken. Daarom stel ik je liever vragen waar geen goed of fout antwoord op mogelijk is, zodat je zelf kan nadenken en een eigen antwoord kan geven wat bij jou past. Natuurlijk kunnen andere mensen het daar wel of niet mee eens zijn, dat is hun recht en daar kan jij ook weer van leren. In plaats van dat je jezelf aangevallen voelt, kan je dan juist denken: Hé, zo kan je daar ook naar kijken, wat interessant! En zo kan een dialoog starten. Met respect voor jezelf én voor de ander.
Dat is wat ik met mijn honderd vragen hoop te bereiken. En natuurlijk is het gewoon leuk om een vragenspel te spelen met elkaar. ♥