Alweer meer dan een week geleden heb ik deze vlog gepubliceerd… Daarna nog even geen nieuwe vlog gemaakt. Ik ben even op. De voorbereiding duurde 2 weken. Het maken ervan kostte me een dag en verschillende pogingen om het ‘perfect’ te maken (wat natuurlijk belachelijk is, zeker bij dit onderwerp, maar ook dit, of misschien wel juist dit, wil ik graag perfect doen. ook na het publiceren kostte dit me veel energie. Ik blijf het eng en spannend vinden om mezelf kwetsbaar op te stellen. Wie hakt mijn kop eraf? Wie gaat me cyber-pesten (zoals op YouTube en TikTok al verschillende keren is gebeurd, hoezo een kinder-netwerk..)? Hoe ga ik ermee om als dat gebeurt? Wat kan ik ertegen doen? Hoe voel ik me dan? Is dat het wel waard?
Op 11 April werd ik ‘op het matje geroepen’ door mezelf kwetsbaar op te stellen in een groep 8. Toen ontstond bij mij het idee om deze vlog te maken. Het (voor mij) moeilijke gesprek dat ik daarna wilde gaan voeren met deze directe, in mijn ogen niet empathische, leidinggevende, kan niet meer worden gevoerd, want een week na de vlog werkte de directeur daar ineens niet meer… Toch ook wel balen, want ik had er niet van kunnen slapen wat er was gebeurd en was goed voorbereid op het vervolggesprek, dat ik vanuit mezelf en wat dit ‘op het matje roepen’ met mij deed, wilde voeren.
In de vlog beschrijf ik ‘kwetsbaarheid’, wat ik daarvan vind en waarom ik denk dat het juist heel belangrijk is om een totaal mens te (mogen) zijn. Ook vertel ik hoe we soms worden afgestraft als we het dan eindelijk durven en hoe moeilijk ‘kwetsbaarheid’ dus is. Dat het geen zwakte is, maar juist iets wat moed vraagt en krachtig is! De reacties op mijn vlog zijn mager. Weinig likes en 1 opmerking. Daar doe ik het ook niet voor, maar het sterkt me ook niet in mijn zelfvertrouwen als bijna niemand reageert. Ik heb de ander ook nodig om mezelf te durven zijn met de onzekerheid die ook bij mij hoort. Wat trouwens niet betekent dat ik de hele dag complimenten wil krijgen hoor. Zeker niet! Maar ik wil wel graag erkend worden als mens en ik wil graag verbonden zijn. De onzekerheid kan dus toeslaan en wat ik dan al snel denk is: Waarom doe ik dit eigenlijk? Voor wie? Wie zit er nu op mij te wachten? Waarom zou ik online zoveel publiceren? Mensen vinden mij toch niet leuk. Ik ben toch nooit goed genoeg.
Herken je die vragen en die onzekerheid? Wil je er meer over weten? luister dan eens naar dit verhaal, ik hoop dat het je helpt doordat ik mezelf als voorbeeld gebruik en jij mogelijk dingen herkent bij jezelf.